Christmas Reflection by Metropolitan Methodios
Friday, December 20, 2013A Christmas Reflection
This Christmas, we will celebrate that blessed day that changed the course of human history. It was the day “the Logos became flesh and dwelt among us” (John 1:14). It was the day “when the goodness and loving kindness of God our Savior appeared” (Titus 3:4). Christmas is that day when “God so loved the world that He gave His only son that whoever believed in him should not perish but have eternal life” (John 3:16).
On Christmas, humanity encounters the Almighty as a newborn baby lying in a humble manger. The Incarnate Logos is born in a manger to impress upon us that to understand who God is, we must look at the humility of the birth of Jesus. The King of Kings and Lord of Lords comes not as a powerful ruler, but as an innocent child - in simplicity and humility. He is born not in a palatial environment, but in the humble surroundings of a stable. The Savior of the world is born in humility. He will live His life on earth in humility. He will humble Himself even unto death for the salvation of the world. “Though he was in the form of God (he)…emptied himself taking the form of a servant, being born in the likeness of men” (Philippians 2:6-7). God lowers Himself to the point of being born in the poverty of a stable. He becomes the poorest of the poor and the neediest of the needy to teach us that our journey in life must follow the road of humility and simplicity. It was He who “though he was rich, yet for your (our) sake became poor, so that by his poverty you (we) might become rich” (2 Cor. 8:9).
Christmas has always disturbed the conscience of the material world in which we live. A world characterized by narcissism and arrogance. A world in which man is so preoccupied with himself and his urgent need to satisfy his every insatiable desire, that he has no time for God or for his fellow man. Just as there was no space in the inn to welcome the newborn Savior, in the same way there is no space in our lives for the Incarnate Logos or His church. Man has removed God and placed himself on the altar of worship. We feel we are self-sufficient masters of our own destiny, in no need of a savior. Living in an age of unbridled consumerism—enslaved to our passions—we have become spiritually bankrupt. We are bereft of hope, mislead by prophets of instant pleasure and happiness, trapped in a tunnel of loneliness and despair. We are enslaved in the dungeons of our overinflated egos. It is to this world that the innocent child of Bethlehem comes to be born this December 2013.
As we celebrate Christmas this year, let us reflect how—and if at all—the birth of the newborn Savior has affected our lives. Have we learned to emulate His example and live in simplicity and humility? As we listen to the beautiful hymns and carols of the season, do we hear the lamentations of our suffering brothers and sisters—both here in America, in Greece and throughout the world—who suffer in homelessness, hunger and despair? As we celebrate this joyous feast of Christianity, are we mindful of our brethren who are experiencing the holocaust of Christianity in Egypt, in Syria, and throughout the Middle East? Do we have room in the inn of our lives for anyone but ourselves?
May the Incarnate Logos of God choose our hearts as His manger this Christmas. May each day of the new year be blessed with opportunities for us to recognize our Savior in the persons of those whom He identified as “the least of my (His) brethren” (Mt. 25:40). In simplicity and humility, let us experience the joy of Christmas and feel the presence of the newborn Savior in our hearts.
With love in the Incarnate Lord,
M E T H O D I O S
Metropolitan of Boston
Please click to view Metropolitan Methodios' Christmas Reflection in English HERE.
Χριστουγεννιάτικοι Στοχασμοί
Αυτά τα Χριστούγεννα, θα γιορτάσουμε εκείνη την ευλογημένη ημέρα που άλλαξε την πορεία της ανθρώπινης ιστορίας. Ήταν η ημέρα κατά την οποία «ο Λόγος έγινε σάρκα (δηλ. άνθρωπος) και κατοίκησε ανάμεσά μας» ( Ιωάννης 1:14 ). Ήταν η ημέρα «κατά την οποία φανερώθηκε η καλοσύνη και η ευδοκία της αγάπης του Θεού και Σωτήρα μας» (Τίτος 3:04 ). Τα Χριστούγεννα είναι η ημέρα κατά την οποία «ο Θεός τόσο αγάπησε τον κόσμο ώστε του έδωσε το μονογενή υιό Του για να μπορεί κάθε άνθρωπος που πιστεύει σ' Αυτόν να μή χαθεί αλλά να έχει ζωή αιώνια» ( Ιωάννης 3:16 ).
Τα Χριστούγεννα, η ανθρωπότητα αντιμετωπίζει τον Παντοδύναμο Θεό σαν ένα νεογέννητο βρέφος που βρίσκεται μέσα σε φάτνη ταπεινή. Ο σαρκωθείς Λόγος του Θεού γεννήθηκε μέσα σε φάτνη για να μας υποδείξει ότι για να καταλάβουμε ποιος είναι ο Θεός πρέπει να κοιτάξουμε την ταπεινότητα της γέννησης του Ιησού. Ο Βασιλεύς των Βασιλέων και Κύριος των Κυρίων δεν έρχεται σαν πανίσχυρος ηγεμόνας, αλλά σαν ένα αθώο παιδί - με απλότητα και ταπεινότητα. Δεν γεννιέται μέσα σε περιβάλλον ανακτορικό, αλλά μέσα στο ταπεινό περιβάλλον ενός στάβλου. Ο Σωτήρας του κόσμου γεννιέται με ταπεινότητα. Με ταπεινότητα θα ζήσει τη ζωή του στη γη. Θα ταπεινώσει τον εαυτό του ακόμη και μέχρι θανάτου για την σωτηρία του κόσμου. «Αν και ήταν με μορφή Θεού ... κένωσε ο ίδιος τον εαυτό του παίρνοντας δούλου μορφή, αφού γεννήθηκε όμοιος με τους ανθρώπους» (Φιλιππησίους 2:6-7 ). Ο Θεός μειώνει τον εαυτό του σε σημείο που γεννιέται μέσα στην ανέχεια ενός στάβλου. Γίνεται φτωχότερος των φτωχών και ενδεέστερος των απόρων για να μας διδάξει ότι το ταξίδι μας στη ζωή πρέπει να ακολουθήσει το δρόμο της ταπεινοφροσύνης και της απλότητας. Αυτός, που «αν ήταν πλούσιος, έγινε φτωχός για χάρη μας, έτσι ώστε από τη φτώχεια του να γίνουμε εμείς πλούσιοι» ( 2 Κορινθ. 8:9 ).
Τα Χριστούγεννα πάντα διαταράζουν τη συνείδηση του υλιστικού κόσμου μέσα στον οποίο ζούμε. Ένα κόσμο που τον χαρακτηρίζει ο ναρκισσισμός και η αλαζονεία. Ένα κόσμο στον οποίο ο άνθρωπος είναι τόσο απασχολημένος με τον εαυτό του και με την πιεστική ανάγκη να ικανοποιήσει κάθε ακόρεστη επιθυμία του, ώστε δεν έχει χώρο ούτε για τον Θεό ούτε για τον συνάνθρωπό του. Όπως ακριβώς δεν υπήρχε χώρος στο πανδοχείο για να υποδεχτεί το νεογέννητο Σωτήρα, με τον ίδιο τρόπο δεν υπάρχει χώρος στη ζωή μας για τον σαρκωθέντα Λόγο του Θεού και για τήν εκκλησία Του. Ο άνθρωπος έχει αφαιρέσει το Θεό και τοποθετήσει τον εαυτό του στο βωμό της λατρείας. Αισθανόμαστε ότι είμαστε αυτάρκεις και κυρίαρχοι του πεπρωμένου μας, χωρίς την ανάγκη ενός σωτήρα. Ζώντας σε μια εποχή αχαλίνωτου καταναλωτισμού, γινόμαστε σκλάβοι στα πάθη μας, και καταλήγουμε σε πτώχευση πνευματική. Είμαστε στερημένοι από την ελπίδα, παραπλανημένοι από τους προφήτες της στιγμιαίας απόλαυσης και ευτυχίας, παγιδευμένοι σε ένα τούνελ μοναξιάς και απελπισίας. Είμαστε υπόδουλοι στα μπουντρούμια του υπερτροφικού εγώ μας. Είναι μεσα σ᾽ αυτόν τον κόσμο που έρχεται να γεννηθεί το αθώο παιδί της Βηθλεέμ αυτόν τον Δεκέμβριο του 2013.
Καθώς εορτάζουμε τα φετινά Χριστούγεννα, ας αναλογισθούμε πώς, και κατά πόσο, έχει επηρεάσει τη ζωή μας η γέννηση του νεογέννητου Σωτήρα. Έχουμε μάθει να μιμούμαστε το παράδειγμά του και να ζούμε μέ απλότητα και ταπεινοφροσύνη; Καθώς ακούμε τους ύμνους και τα κάλαντα της εποχής, ακούμε άραγε και τους θρήνους των αδελφών μας που υποφέρουν – και εδώ στην Αμερική, και στην Ελλάδα, και σε όλο τον κόσμο – από έλλειψη στέγης, από πείνα και ἀπό απόγνωση; Καθώς γιορτάζουμε αυτή τη χαρούμενη γιορτή της Χριστιανοσύνης, νοιαζόμαστε άραγε για τους αδελφούς και τις αδελφές μας που βιώνουν το ολοκαύτωμα του Χριστιανισμού στην Αίγυπτο, στη Συρία, και σε όλη τη Μέση Ανατολή; Έχουμε χώρο στο πανδοχείο της ζωής μας για κανέναν άλλο εκτός από τον εαυτό μας;
Είθε ο Ενσαρκωμένος Λόγος του Θεού να επιλέξει τις καρδιές μας ως την φάτνη Του αυτά τα Χριστούγεννα. Είθε κάθε μέρα του νέου έτους να είναι ευλογημένη με ευκαιρίες που θα μας κάνουν να αναγνωρίσουμε τον Σωτήρα μας στα πρόσωπα εκείνων τους οποίους Εκείνος χαρακτήρισε ως τους «ελάχιστους αδελφούς Του» ( Ματθ. 25:40 ). Ας βιώσουμε με απλότητα και ταπεινότητα τη χαρά των Χριστουγέννων και ας αισθανθούμε την παρουσία του νεογέννητου Σωτήρα στις καρδιές μας.
Με την αγάπη του σαρκωθέντος Κυρίου,
Μ Ε Θ Ο Δ Ι Ο Σ
Μητροπολίτης Βοστώνης
Please click to view Metropolitan Methodios' Christmas Reflection in Greek HERE.